Το σώμα και το μυαλό, όπως το άτομο και τη σύζυγο, όχι πάντα συμφωνούν να πεθάνουν από κοινού.

Charles Caleb Colton

Οι αναταραχές ανησυχίας είναι σοβαρές ιατρικές ασθένειες που έχουν επιπτώσεις σε περίπου 19 εκατομμύριο αμερικανικούς ενηλίκους. Αυτές οι αναταραχές γεμίζουν τις ζωές των ανθρώπων με τη συντριπτικούς ανησυχία και το φόβο. Αντίθετα από τη σχετικά ήπια, συνοπτική ανησυχία που προκαλείται από ένα αγχωτικό γεγονός όπως μια επιχειρησιακή παρουσίαση ή μια πρώτη ημερομηνία, οι αναταραχές ανησυχίας είναι χρόνιες, ανηλεείς, και μπορούν να αυξηθούν σταδιακά χειρότερα εάν όχι μεταχειρισμένος.

Η ανησυχία, αφ' ενός, είναι γενικότερη και σύνθετη. Θεωρείται σε αναμονή για τον κίνδυνο, και συνδέεται με τη δυνατότητα να προβλέψει, να προετοιμαστεί για, και να προσαρμοστεί στην αλλαγή. Συχνά, διαρκεί έναν μακροπρόθεσμο, και η αιτία της παραμένει λάθος καθορισμένη. Παραδείγματος χάριν, κάποιος δύσκολος για τη δημόσια ομιλία μπορεί να δοκιμάσει μια συμπίεση στο στομάχι για τις ημέρες πριν από μια σχεδιασμένη συζήτηση.

Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για τις αναταραχές ανησυχίας είναι διαθέσιμες, και η έρευνα παράγει τη νέα, βελτιωμένη θεραπεία που μπορεί να βοηθήσει τους περισσότερους ανθρώπους με τις αναταραχές ανησυχίας να οδηγήσουν τις παραγωγικές, εκπληρώνοντας ζωές. Εάν σκέφτεστε έχετε μια αναταραχή ανησυχίας, πρέπει να αναζητήσετε τις πληροφορίες και την επεξεργασία.

Χιλιάδες επιστημονικές μελέτες κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αρκετών ετών δείχνουν ότι η υψηλή πίεση αίματος, τα έλκη, οι πονοκέφαλοι ημικρανίας, τα κτυπήματα, ο αλκοολισμός, η κατάθλιψη, ο θυμός, η κούραση, ο εθισμός φαρμάκων και πολλές άλλες φυσικές καταστάσεις οφείλονται συχνά στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της πίεσης.

Οι ψυχίατροι ή άλλοι παθολόγοι μπορούν να ορίσουν τα φάρμακα για τις αναταραχές ανησυχίας. Αυτοί οι γιατροί συνεργάζονται συχνά στενά με τους ψυχολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς, ή τους συμβούλους που παρέχουν την ψυχοθεραπεία. Αν και τα φάρμακα δεν θα θεραπεύσουν μια αναταραχή ανησυχίας, μπορούν να κρατήσουν τα συμπτώματα υπό έλεγχο και να επιτρέψουν σε σας για να οδηγήσουν μια κανονική, εκπληρώνοντας ζωή.

Το φάρμακο είναι το χρησιμότερο όταν υπάρχει σαφής αναταραχή ή, μερικές φορές, ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα στόχων για ένα ιδιαίτερο φάρμακο. Συνήθως, ένα σημείο σχεδίων των συμπτωμάτων σε μια συγκεκριμένη χημική δυσαναλογία. Όποτε μια δυσαναλογία εμφανίζεται εμφανής μέσω της διαταραγμένης συμπεριφοράς ενός προσώπου και του συναισθηματικού κράτους, κέντρα φαρμάκων στην τροποποίηση της δύναμης του σήματος ή την αναπροσαρμογή της ισορροπίας μεταξύ τους.

Οι εμπειρογνώμονες πρέπει να συμφωνήσουν ακόμα σχετικά με την πρωταρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι παραδέχονται ότι διάφοροι παράγοντες μπορούν να είναι στην εργασία σε κάθε περίπτωση.

Η ψυχαναλυτική θεωρία υποστηρίζει ότι η ανησυχία προέρχεται από την ασυναίσθητη σύγκρουση που προκύπτει από την ταλαιπωρία ή τον κίνδυνο κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Μόλις προσδιοριστεί η πηγή της ανησυχίας, μπορεί να αποβληθεί με την επίλυση της ελλοχεύουσας σύγκρουσης. Εντούτοις, οι περισσότερες μελέτες διαπιστώνουν ότι οι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας προέρχονται από τα σταθερά σπίτια, με τα υπόβαθρα παιδικής ηλικίας παρόμοια με εκείνους των ανθρώπων χωρίς αναταραχές ανησυχίας.

Πίεση, τραύμα, αβεβαιότητα. Οι περισσότεροι θεωρητικοί συμφωνούν ότι, άλλοι παράγοντες κατά μέρος, η πίεση, το τραύμα, και οι αβεβαιότητες μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στην ανάπτυξη των αναταραχών ανησυχίας. Οι μελέτες παρουσιάζουν μια σχέση μεταξύ της ανησυχίας και της πίεσης, οι οποίες μπορούν να καθοριστούν συνεπεία να προσαρμοστούν σε μια αλλαγή. Οι προκλήσεις όπως ο θάνατος αγαπημένος απαιτούν μια σημαντική προσαρμογή που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας αναταραχής ανησυχίας. Η αβεβαιότητα κατά τη διάρκεια των μεταβάσεων, ή για το μέλλον, μπορεί επίσης να παραγάγει την ανησυχία. Μερικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι ένα αγχωτικό γεγονός προηγείται της εμφάνισης πολλών αναταραχών ανησυχίας, αν και αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι ακόμα αποφασιστικό. Η επιρροή αυτών των παραγόντων εμφανίζεται να ποικίλλει με την αναταραχή. Στο μετα-τραυματικό σύνδρομο πίεσης, τέτοιοι παράγοντες διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο, ενώ στην ψυχαναγκαστική αναταραχή, η χημεία εγκεφάλου εμφανίζεται να είναι ο αρχικός ένοχος.

Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για κάθε μια από τις αναταραχές ανησυχίας έχουν αναπτυχθεί μέσω της έρευνας. Γενικά, δύο τύποι επεξεργασιών είναι διαθέσιμοι για μια αναταραχή � ανησυχίας - φάρμακο και συγκεκριμένοι τύποι ψυχοθεραπειών (μερικές φορές αποκαλούμενων «θεραπεία συζήτησης»). Και οι δύο προσεγγίσεις μπορούν να είναι αποτελεσματικές για τις περισσότερες αναταραχές. Η επιλογή του ενός ή άλλη, ή και οι δύο, εξαρτώνται από την προτίμηση του ασθενή και του γιατρού, και επίσης από την ιδιαίτερη αναταραχή ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, μόνο η ψυχοθεραπεία έχει βρεθεί αποτελεσματική για τις συγκεκριμένες φοβίες. Κατά επιλογή ενός θεράποντος, την πρέπει να ανακαλύψετε εάν τα φάρμακα θα είναι διαθέσιμα εάν είναι απαραίτητο.

Όταν υποβάλλεστε στην επεξεργασία για μια αναταραχή ανησυχίας, εσείς και ο γιατρός ή ο θεράπων σας θα εργάζεστε μαζί ομαδικά. Μαζί, θα προσπαθήσετε να βρείτε την προσέγγιση που είναι καλύτερη για σας. Εάν μια επεξεργασία δεν λειτουργεί, οι πιθανότητες είναι καλές ότι μια άλλη μια. Και οι νέες επεξεργασίες αναπτύσσονται συνεχώς μέσω της έρευνας. Έτσι μην σταματήστε την ελπίδα.

Πολλοί άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας ωφελούνται από να προσχωρήσουν σε μια ομάδα αυτοβοήθειας και τη διανομή των προβλημάτων και των επιτευγμάτων τους με άλλα. Η ομιλία με τους εμπιστευμένους φίλους ή ένα εμπιστευμένο μέλος της ιεροσύνης μπορεί επίσης να είναι πολύ χρήσιμη, αν και όχι ένα υποκατάστατο της διανοητικής υγειονομικής περίθαλψης. Η συμμετοχή σε ένα δωμάτιο συνομιλίας Διαδικτύου μπορεί επίσης να είναι σημαντική να συμμεριστεί τις ανησυχίες και τη μείωση μιας αίσθησης της απομόνωσης, αλλά οποιεσδήποτε συμβουλές λαμβανόμενες πρέπει να αντιμετωπισθούν με σύνεση.

Οι μελέτες δείχνουν ότι τα αντικαταθλιπτικά χάπια είναι αποτελεσματικά στη μεταχείρηση της κατάθλιψης. Ένας τύπος αποκαλούμενων ιατρική εκλεκτικών ανασταλτικών παραγόντων σεροτονίνης reuptake (SSRIs) ο συχνότερα ορίζεται από τους γιατρούς. Στη θεραπεία «συζήτησης», ο ασθενής και ο θεράπων μιλούν για την εμπειρία, τις σχέσεις, τα γεγονότα, και τα συναισθήματα του ασθενή. Δύο από τις προσεγγίσεις που βρέθηκαν για να είναι αποτελεσματικές για την κατάθλιψη είναι διαπροσωπική θεραπεία και γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία.

Μεταξύ των επαγγελματιών που μπορούν να βοηθήσουν είναι ψυχίατροι, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, και σύμβουλοι. Εντούτοις, είναι καλύτερο να ψαχτεί ένας επαγγελματίας που έχει ειδικευτεί την κατάρτιση στην γνωστικός-συμπεριφοριστική θεραπεία ή/και τη συμπεριφοριστική θεραπεία, ανάλογα με την περίπτωση, και που είναι ανοικτός στη χρήση των φαρμάκων, εάν είναι απαραίτητο.

Οι ψυχολόγοι, οι κοινωνικοί λειτουργοί, και οι σύμβουλοι συνεργάζονται μερικές φορές στενά με έναν ψυχίατρο ή άλλο παθολόγο, οι οποίοι θα ορίσουν τα φάρμακα όταν απαιτούνται. Για μερικούς ανθρώπους, η θεραπεία ομάδας είναι ένα χρήσιμο μέρος της θεραπείας.

Μπορείτε να ανησυχήσετε για την πληρωμή για την επεξεργασία για μια αναταραχή ανησυχίας. Εάν ανήκετε σε μια οργάνωση συντήρησης υγείας ή έχετε κάποιο άλλο είδος ασφάλειας υγείας, οι δαπάνες της επεξεργασίας σας μπορούν πλήρως ή μερικώς να καλυφθούν. Υπάρχουν επίσης δημόσια κέντρα διανοητικής υγείας ότι άνθρωποι δαπανών σύμφωνα με πόσος είναι σε θέση να πληρώσουν. Εάν είστε στη δημόσια βοήθεια, μπορείτε να είστε σε θέση να πάρετε την προσοχή μέσω του σχεδίου κρατικού Medicaid σας.

Άλλη έρευνα εστιάζει στον ιππόκαμπο, μια άλλη δομή εγκεφάλου που είναι αρμόδια για να απειλήσει επεξεργασίας ή τα τραυματικά ερεθίσματα. Ο ιππόκαμπος διαδραματίζει έναν βασικό ρόλο στον εγκέφαλο με τη βοήθεια να κωδικοποιηθούν οι πληροφορίες στις μνήμες. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι ο ιππόκαμπος εμφανίζεται να είναι μικρότερος στους ανθρώπους που έχουν υποβληθεί στην αυστηρή πίεση λόγω της κακοποίησης παιδιών ή του στρατιωτικού αγώνα. Αυτό το μειωμένο μέγεθος θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσει γιατί τα άτομα με PTSD έχουν τις αναδρομές στο παρελθόν, ελλείμματα στη ρητή μνήμη, και την τεμαχισμένη μνήμη για τις λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος.

Επιπλέον, με τα νέα συμπεράσματα για το neurogenesis (γέννηση των νέων κυττάρων εγκεφάλου) καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής, ίσως μια μέθοδος θα βρεθεί για να υποκινεί την αύξηση των νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο στους ανθρώπους με την μετα-τραυματική αναταραχή πίεσης.

Οι επιστήμονες πραγματοποιούν επίσης τις κλινικές δοκιμές για να βρούν τους αποτελεσματικότερους τρόπους τις αναταραχές ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, μια δοκιμή εξετάζει πόσο καλά το φάρμακο και τη συμπεριφοριστική εργασία θεραπείας μαζί και χωριστά στη θεραπεία της ψυχαναγκαστικής αναταραχής. Μια άλλη δοκιμή αξιολογεί την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των επεξεργασιών φαρμάκων για τις αναταραχές ανησυχίας στα παιδιά και τους εφήβους με την ομο-εμφανιμένος αναταραχή υπερδραστηριότητας διάσπασης της προσοχής. Για περισσότερες πληροφορίες για τις κλινικές δοκιμές, παραδείγματος χάριν η εθνική βιβλιοθήκη της βάσης δεδομένων κλινικών δοκιμών της ιατρικής.

Οι αναταραχές ανησυχίας είναι εκπληκτικά συχνές, και έχουν επιπτώσεις σε περισσότερους Αμερικανούς από οποιαδήποτε άλληδήποτε συναισθηματική αναταραχή. Είναι πιό κοινοί από την κατάθλιψη, τη μανιακή κατάθλιψη, ή την κατάχρηση του οινοπνεύματος και άλλων ουσιών. Σύμφωνα με την αμερικανική ψυχιατρική ένωση, ενώ οι καταθλιπτικές αναταραχές έχουν επιπτώσεις σε ένα άτομο σε 20, το ένα σε 12 υφίσταται μια αναταραχή ανησυχίας. Επειδή οι καταναλωτές και οι γιατροί όμοιοι είναι λιγότερο προσαρμοσμένοι στις αναταραχές ανησυχίας από άλλα συναισθηματικά προβλήματα, αυτές οι αναταραχές πηγαίνουν συχνά παραγνωρισμένες. Αυτό είναι ανεπιτυχές, επειδή οι περισσότερες περιπτώσεις της ανησυχίας μπορούν να αντιμετωπιστούν επιτυχώς. Στην πραγματικότητα, οι αναταραχές ανησυχίας θεωρούνται πιό θεραπεύσιμος όλων των συναισθηματικών προβλημάτων.

Κάθε αναταραχή ανησυχίας έχει τα ευδιάκριτα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της, αλλά όλα δεσμεύονται μαζί από το κοινό θέμα του υπερβολικών, παράλογων φόβου και του φόβου.

Ορισμοί σε αυτήν την σελίδα

Αναταραχές ανησυχίας

• Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.

Αναταραχή ανησυχίας

• Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.

Ανησυχία

• Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.


• Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.

Φόβος

• Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.

διανοητική υγεία

• Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.


• η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.

κατάθλιψη

• στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.

πίεση

• Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.


• Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.

Czech dental clinic help your teeth